Lokalizacja: budynek przy ul. Boya-Żeleńskiego w Działdowie (Polska)
Swastyka: 1 prawoskrętna
Fotografie: 26.07.2014 Marcin Klebba
Opis: zielona swastyka z towarzyszącymi napisami, z których najprawdopodobniej tylko zielony nieczytelny napis został namalowany wraz ze swastyką. Z uwagi na brak czytelnych napisów i szerszego kontekstu, można jedynie domniemywać, że swastyka ma charakter neonazistowski. Sąsiadujący napis Vegan Act Now prawdopodobnie nie jest powiązany ze swastyką, ponieważ ma inny kolor i mógł być wcześniejszy.
Źródła:
===========================================================
Swastyki.pl przypominają, że w Polsce używanie znaku swastyki nie jest prawnie zabronione, ponieważ jest to symbol religijny np. w buddyzmie, hinduizmie, rodzimej wierze słowiańskiej oraz w filozofiach m.in. Falun Gong. Zabronione jest propagowanie symboli nazistowskich, na podstawie ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeksu Karnego (Dziennik Ustaw 1997 nr 88 poz. 553) w art. 256 i 257 mówi: Kto publicznie propaguje faszystowski lub inny totalitarny ustrój państwa lub nawołuje do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Kto publicznie znieważa grupę ludności albo poszczególną osobę z powodu jej przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, wyznaniowej albo z powodu jej bezwyznaniowości lub z takich powodów narusza nietykalność cielesną innej osoby, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego z dnia 28 marca 2002 r.: Propagowanie, w rozumieniu art. 256 i 257 k.k., oznacza każde zachowanie polegające na publicznym prezentowaniu, w zamiarze przekonania do niego, faszystowskiego lub innego totalitarnego ustroju państwa.
Lokalizacja: przystanek autobusowy Torwar 01 na Moście Łazienkowskim w Warszawie (Polska)
Swastyka: 1 prawoskrętna
Fotografie: 30.07.2014 Marcin Klebba
Opis: akt wandalizmu w postaci namalowanej czarnej swastyki hitlerowskiej pod znakiem równości z gwiazdą Dawida na reklamie po wewnętrznej stronie przystanku autobusowego. Od zewnątrz napis Narodowe Powiśle o tym samym charakterze czarnego pisma z towarzyszącym neonazistowskim znakiem krzyża celtyckiego i litery „L” w kole (znaku klubu piłkarskiego Legia Warszawa).
Źródła:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Symbolika_neonazistowska
===========================================================
Swastyki.pl przypominają, że w Polsce używanie znaku swastyki nie jest prawnie zabronione, ponieważ jest to symbol religijny np. w buddyzmie, hinduizmie, rodzimej wierze słowiańskiej oraz w filozofiach m.in. Falun Gong. Zabronione jest propagowanie symboli nazistowskich, na podstawie ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeksu Karnego (Dziennik Ustaw 1997 nr 88 poz. 553) w art. 256 i 257 mówi: Kto publicznie propaguje faszystowski lub inny totalitarny ustrój państwa lub nawołuje do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Kto publicznie znieważa grupę ludności albo poszczególną osobę z powodu jej przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, wyznaniowej albo z powodu jej bezwyznaniowości lub z takich powodów narusza nietykalność cielesną innej osoby, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego z dnia 28 marca 2002 r.: Propagowanie, w rozumieniu art. 256 i 257 k.k., oznacza każde zachowanie polegające na publicznym prezentowaniu, w zamiarze przekonania do niego, faszystowskiego lub innego totalitarnego ustroju państwa.
Grafika: rysunek aniołka lub słowiańskiej Doli (Polska)
Swastyka: 1 prawoskrętna okrągła
Fotografie: Mikołaj Rybacki; z wykształcenia jest plastykiem o specjalizacji – jubiler. Zawodowo zajmuje się również tworzeniem muzyki. Od wielu lat wykonuje karykatury, portrety, grafiki i rysunki. Zajmuje się także malarstwem, projektowaniem i
rekonstrukcją biżuterii historycznej. Projektował dla niemieckiego wydawnictwa „Huber-Verlag”. Od wielu lat zajmuje się rysunkiem satyrycznym, dzięki czemu jego prace już dwukrotnie były eksponowane podczas Satyrykonu (2001 i 2004) oraz na 9 wystawach indywidualnych i wielu zbiorowych. Znajdują się w prywatnych kolekcjach w Polsce, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Holandii, Francji, Hiszpanii i na Białorusi.
Opis: rysunek aniołka lub słowiańskiej Doli (w mitologii słowiańskiej personifikacja losu i przeznaczenia, duch opiekuńczy sprawujący pieczę nad domem, dobytkiem i potomstwem, zapewniający szczęście i powodzenie). Jest to świetny pomysł na prezent na takie okazje jak: chrzciny, komunia czy ślub. Można go podarować komuś, na czyim szczęściu nam zależy. Przyniesie on szczęście i pomyślność obdarowanej osobie.
Wymiary: 11x21cm
Surowiec: papier profesjonalny
Technika wykonania: tusz i akwarela
Źródła:
http://sztukadlasztuki.pl/targ/seria/co-by-tu-zmalowac/aniolek-dola-9/6/1358/
Lokalizacja: synagoga Reicherów przy ul. Rewolucji 1905 roku nr 28 w Łodzi (Polska)
Swastyki: 4 lewoskrętne
Fotografie: 30.01.2013 Iwona Jesionowska
Opis: akt wandalizmu w postaci namalowanych czarnych swastyk. Co ciekawe nie są to swastyki hitlerowskie, ponieważ ich ramiona zagięte są w lewą stronę, a nie w prawą. Nie jest to odosobniony przypadek, że czarne swastyki nawiązujące do nienawiści nazistów względem Żydów są niepoprawne stylistycznie.
Źródła:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Synagoga_Reicher%C3%B3w_w_%C5%81odzi
===========================================================================
Swastyki.pl przypominają, że w Polsce używanie znaku swastyki nie jest prawnie zabronione, ponieważ jest to symbol religijny np. w buddyzmie, hinduizmie, rodzimej wierze słowiańskiej oraz w filozofiach m.in. Falun Gong. Zabronione jest propagowanie symboli nazistowskich, na podstawie ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeksu Karnego (Dziennik Ustaw 1997 nr 88 poz. 553) w art. 256 i 257 mówi: Kto publicznie propaguje faszystowski lub inny totalitarny ustrój państwa lub nawołuje do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Kto publicznie znieważa grupę ludności albo poszczególną osobę z powodu jej przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, wyznaniowej albo z powodu jej bezwyznaniowości lub z takich powodów narusza nietykalność cielesną innej osoby, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego z dnia 28 marca 2002 r.: Propagowanie, w rozumieniu art. 256 i 257 k.k., oznacza każde zachowanie polegające na publicznym prezentowaniu, w zamiarze przekonania do niego, faszystowskiego lub innego totalitarnego ustroju państwa.
Lokalizacja: Oddział Muzeum Historycznego Purchase of levitra Miasta Krakowa – Fabryka Emalia Oskara Schindlera na Zabłociu w Krakowie (Polska)
Datowanie: (współczesność)
Swastyki: ponad 40 prawoskrętnych
Fotografie: 2012 Iwona Jesionowska
Opis: ceramiczna posadzka w jednej z sal dawnej fabryki Schindlera stanowi dekorację wystawy pt. „Kraków – czas okupacji 1939–1945” prezentowanej w Muzeum Fabryka Schindlera w Krakowie.
Żródła:
http://www.flickr.com/photos/bazylek/5355079812/
http://www.trivago.pl/krakow-86473/muzeum-wystawa-galeria/fabryka-schindlera-910681/foto-i8607752
http://www.kursnakurs.pl/a665/krakow/historia/trasa-pamieci
http://www.skyscrapercity.com/showthread.php?t=551592&page=77
http://www.herito.pl/artykuly/smierc-w-nowych-dekoracjach
Tytuł wystawy: Sztuka wszędzie. Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie 1904–1944
Lokalizacja: pl. Małachowskiego 3, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa (Polska)
Kurator: Maryla Sitkowska
Współpraca kuratorska: Agnieszka Szewczyk, Jola Gola
Współpraca kuratorska ze strony Zachęty Joanna Kordjak-Piotrowska, Katarzyna Kołodziej (asystentka)
Organizatorzy:
Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie i Zachęta Narodowa Galeria Sztuki we współpracy z Muzeum Narodowym w Warszawie.
Patronat: Honorowy Patronat Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego.
Termin: 5.06-26.08.2012
Fotografia: 26.07.2012 Marcin Klebba
Opis: po raz pierwszy w tak szerokim ujęciu zostało przedstawione zjawisko przenikania się sztuki i życia w okresie II Rzeczypospolitej. To duży projekt badawczo-historyczny pomyślany w nowoczesny sposób. Wystawa stawia pytanie, czy i jak można przywrócić zdrowe relacje między światem sztuki i produkcją przemysłową. Tak dawniej, jak i obecnie powszechne były głosy krytykujące poziom oraz jakość otoczenia, w jakim żyjemy. Zaradzić temu miałoby szerokie wprowadzanie do produkcji dobrych, oryginalnych, rodzimych projektów. Przykład obszarów o wysokiej kulturze materialnej, jak Beneluks czy Skandynawia, dowodzi nie tylko możliwości współistnienia „sztuki i życia”, ale mówi też o wymiernych skutkach takiej integracji, z których pierwszym jest podniesienie poziomu wymagań konsumenckich wobec oferty rynku.
Na wystawie szczególne miejsce zajmują projekty i dzieła do dziś obecne w przestrzeni miasta, jak Pomnik Lotnika, i tak aktualne, jak budowa Świątyni Opatrzności. Obrazu dopełnia szeroko pojęta reklama (plakaty, ulotki, szyldy i dekoracje witryn) oraz grafika książkowa. Bardzo efektownym punktem ekspozycji jest rekonstrukcja atrium Pawilonu Polskiego na wystawie paryskiej w 1925, jak również prezentacja wybranych fragmentów wnętrz polskich transatlantyków.
Dwie wyrzeźbione swastyki znajdują się w części poświęconej rekonstrukcji zadania kursu „Kompozycji brył i płaszczyzn Wojciecha Jastrzębowskiego: kompozycja bryły” (na zdjęciu). Jedną swastykę widać na zdjęciu stroju balowego ASP oraz na ekslibrisie Stowarzyszenia Młodych Słowian, a także na wyświetlanym slajdzie okładki miesięcznika „Grafika Polska” z 1923 roku.
Źródła:
Opisy na wystawie.
Tytuł wystawy: Odkrywcy dawnej Warszawy
Lokalizacja: ul. Srebrna 12, Oddział Muzeum Historycznego m.st. Warszawy – Muzeum Woli, Warszawa (Polska)
Kuratorki wystawy: Karolina Blusiewicz i Julia Głogowska z Działu Archeologicznego Muzeum Historycznego m.st. Warszawy
Termin: 25.07-4.11.2012
Fotografia: 25.07.2012 Marcin Klebba
Opis: przypadkowe odkrycia w połowie XIX wieku rozbudziły zainteresowanie ukrytą w ziemi historią. Wtedy to w Warszawie zaczęło się kształtować środowisko miłośników starożytności, skupionych wokół Erazma Majewskiego, wypracowujących podstawy archeologii pradziejowej. Jednym z prekursorów był Marian Wawrzeniecki (1863-1943) archeolog, historyk sztuki i malarz (uczeń Jana Matejki). Związany z Warszawą był głównie poprzez swoją aktywną działalność muzealniczą i popularyzatorską. Pracując społecznie i kierując od 1906 r. Oddziałem Archeologicznym Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie, zdołał do 1918 r. znacznie powiększyć zbiory, opracować je, a także udostępnić dla zwiedzających. Prowadził terenowe badania archeologiczne również w rejonie Warszawy. Jego specjalnością było badanie kultury dawnych Słowian i jej źródeł, do której nawiązywał w swoim malarstwie. Na wystawie znajdują się jego ryciny przedstawiające słowiańskie rzeźby i święte miejsca. Swoje prace sygnował swastykami lewoskrętnymi i prawoskrętnymi. Uważany jest za jednego z prekursorów rodzimowierstwa słowiańskiego w Polsce.
„Takim właśnie człowiekiem, dalekim, choć blizkim, jest Wawrzeniecki – pracownik wytrwały, badacz mądry i artysta o szerokim locie. Mija ni mniej – ni więcej, tylko trzydzieści lat właśnie, jak rozpoczęła się ta praca niemal samotna, a piękna. Od roku 1880 bada lud, czyli zgłębia sztukę u podstaw – od pierwszego giestu młodzieńca założenie jego jest mądre: przez prace archeologiczne dotrzeć do ojczystego, prawdziwego – nieskalanego tchu sztuki!” – Antoni Gawliński, 1910 r.
„Wszystkich ofiarodawców i licznych zwiedzających pouczał o ważności naukowej zabytków przedhistorycznych i o koniecznych obserwacjach dla zachowania ich znaczenia naukowego w razie przypadkowego odkrycia. (…) Przez szereg lat było to jedyne muzeum prehistoryczne w Warszawie, dostępne dla zwiedzających i dzięki takiemu ustosunkowaniu się Mariana Wawrzenieckiego wytworzył się tu ośrodek prehistoryczny. Kontynuacją sobotnich przedpołudni były wieczorne pogawędki w mieszkaniu prywatnym gdzie Marian Wawrzeniecki omawiał z młodzieżą i ze starszymi różne zagadnienia naukowe, nowe książki z zakresu prehistorii, rozwijając swe poglądy na czasy przedhistoryczne i kładąc duży nacisk na głębokie znaczenie tzw. ornamentów, jako elementów związanych z wierzeniami.” – Roman Jakimowicz, 1949 r.
Źródła:
Teksty z wystawy autorstwa Karoliny Blusiewicz i Julii Głogowskiej.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Marian_Wawrzeniecki
http://www.slowianskawiara.hekko.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=240&Itemid=37